Το καλοκαίρι πλησιάζει γρήγορα και όλοι ετοιμάζονται να το υποδεχτούν. Ο ήλιος κάθεται παραπάνω μαζί μας. Τραπέζια και καρέκλες αράζουν όλο και πιο πολύ σε πεζοδρόμια και πλατείες. Τα ρούχα λιγοστεύουν αισθητά. Τα γυμναστήρια γεμίζουν από αγχωμένους συνδρομητές που βιάζονται να απαρνηθούν έναν αμαρτωλό χειμώνα.
Κάποιοι βιάζονται να φτιάξουν κορμιά τρέχοντας χιλιόμετρα. Άλλοι πάλι τρώνε αυτά τα χιλιόμετρα. Αμετανόητοι και ανεπίδεκτοι συνεχίζουμε τις σκληρές προπονήσεις και προετοιμαζόμαστε εντατικά με πετυχημένες ομοιοπαθητικές μεθόδους. Σε αυτό το επεισόδιο της επικής και ΠΟΛΥ επικίνδυνης σειράς «Φάγαμε το Δρόμο» επιστρέφουμε στο κέντρο της πόλης αποδίδοντας τιμές στην τιμημένη Παγκρατάρα.
Έχοντας πάρει ισχυρή λαϊκή εντολή αψηφούμε την Συνιστώμενη Ημερήσια Ποσότητα Θερμίδων (ΣΗΠ) και φιλάμε-δαγκώνουμε -γλείφουμε ότι καλύτερο έχει να προσφέρει αυτή η δοξασμένη γειτονιά. Πεiνιρλί, μπουγάτσα, παγωτό, τυλιχτά και φαλάφελ.
Γιαννιώτικο
Ξεκινάμε με χαλαρό ρυθμό από Το Γιαννιώτικο. 30 χρόνια το μαγαζί εκεί – 24 ώρες την ημέρα. Κάναμε σκιπ στην δυνατή κασερόπιτα και στην πασίγνωστη μπιφτέκοπιτα και αρπάξαμε πεϊνιρλί μπεϊκον και πεϊνιρλί κιμά.
Κομίνης / Η γειτονιά
Με γρήγορο βήμα πια κατεβαίνουμε Φιλολάου στον Κομίνη. Παλαιών αρχών σουβλατζίδικο που μπορείς ευκολα να το χάσεις πάνω στον δρόμο. Αγαπημένο των παλιών Παγκρατιωτών, ειδικεύεται στο μπιφτέκι και στον χειροποίητο γύρο. Κεφαλάκια και σούβλες στον κατάλογο και στο background. Ακούσαμε τα tips των locals και τσιμπήσαμε τυλιχτό πιτα γύρο ντονέρ με μουστάρδα-τζατζίκι. Είχαν δίκιο.
Η Ξάνθη
Μια μπουγάτσα για τη συνέχεια; Γιατί όχι, είπαμε με μια φωνή. Έτσι κάναμε στοπ στην Ξάνθη ένα μαγαζί-βιτρίνα-φούρνο που σερβίρουν αυθεντική βορειοελλαδίτικη μπουγάτσα κρέμα με το λεπτό φύλλο και με ζάχαρη κανέλα όπως παλιά. Ζητήσαμε δυο κομμάτια, σε μπουκίτσες που εξαφανίστηκαν μέχρι να πεις Ξάνθη.
Τούλα
Το παγωτό όπως είναι γνωστό είναι χωνευτικό. Όλοι το ξέρουν αυτό. Έτσι κάνουμε μια στάση στην Τούλα που βρίσκεται στην Ευτυχίδου. Δοκιμάζουμε πόσο παγωτό μπορεί να αντέξει ενα βαφλένιο χωνάκι και εκτός από τις κλασικές γεύσεις παίρνουμε και την σπεσιαλιτέ. Παγωτό μουστάρδα λέγεται – δεν είναι από μουστάρδα όμως. Και μπορεί να έχει το χρώμα της αλλά φτιάχνεται από πρόβειο γάλα και περιέχει αμύγδαλο, ανθόνερο και καραμέλα. Να – μάθατε και κάτι να λέτε στους φίλους σας.
Baba Ganoush
Kαι αν νομίσατε οτι κάπως ετσι τελειωσαν όλα, είστε γελασμένοι ή χορτασμένοι. Εμείς όχι. Με ενα κενό στο στομαχάκια μας κατεβήκαμε προς την καρδιά του Παγκρατίου στην πλατεία Βαρνάβα. Στο πολυσύχναστο Baba Ganoush πήραμε μερίδα τραγανά φαλάφελ για τη μέση, με χούμους, σαλάτα κους κους, χαρίσα και φρεσκοψημένα πιτάκια. Tα απολαύσαμε ρομαντικά στο αυτοκινητάκι μας γιατί για τραπεζάκι ούτε λογος.
Piggypopoulo
Encore στο Piggypopoulo για πίτα καλαμάκι χοιρινό και καλαμάκι κοτόπουλο. Τα φαλάφελ είναι χωνευτικά μάλλον.
ΌΛΑ ΣΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ;
Γιατί θέλουμε. Γιατί μπορούμε.. Γιατί είμαστε οι Eaters.
